روزهای تار

همه  چیز اونقدر قشنگ نیست ما فکر میکنیم ....بعد رسیدن به آرزو هام تازه فکر میکنم که چقدر  پوچ بودن و چقدر مسخره حتی. حسی که صبا به من دست میده حسیه که مرده دوباره زنده میشه و شب میمیره .گنگم و هیچی یادم نمیاد تازه هر ساعتی که میگذره میفهمم که کجام که چیکاره ام .اینکه هم یه نفرو دوست داری هم دلت نمیخواد باش معاشرت کنی  یه حس بلاتکلیفیه بده .جسم و روحتو‌خسته میکنه .اینکه نتونی ببخشیش نتونی شروع کنی نتونی با خودت کنار بیایی  مثل این میمونه که هر لحظه و هر ثانیه میمیری نمیخواستم با این جمله ها شروع کنم اما واقعیت  زندگی همینه

تنها در خانه...